TUSSENKOMST

Op 28 april 2017 keurde de Senaat een resolutie goed tot verbetering van de financiële autonomie van vrouwen in ontwikkelingslanden. Senator Karin Brouwers volgde dit op voor de CD&V-fractie.

Lees hier haar tussenkomst in de plenaire zitting. 

Geachte voorzitster,
Beste collega’s, 

Het is onmiskenbaar dat vrouwen het grootste onontgonnen potentieel voor groei en ontwikkeling in de landen van het Zuiden zijn.  Maar hoewel het aantal arme mensen in de ontwikkelingslanden de voorbije 15 jaren gedaald is, o.a. dankzij de millenniumdoelstellingen, toch biedt het leven in de armste landen in vele gevallen weinig vooruitzichten voor meisjes en vrouwen. Daarom is het belangrijk dat de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen weggewerkt wordt want het blijft een rem op de groei en ontwikkeling. 

Voorliggende resolutie streeft een versterking van de financiële autonomie van vrouwen in ontwikkelingslanden na. Het is een belangrijke stap in het wegwerken van de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen in de ontwikkelingslanden.  Het zal niet eenvoudig zijn om wat voor ons een vanzelfsprekendheid is, zoals het openen en beheren van een eigen bankrekening, ook overal in het Zuiden ingang te doen vinden. Maar er is altijd ruimte voor verandering.  Tradities zijn immers mensenwerk en een maatschappelijke context is verre van monolithisch. Daarom is het belangrijk dat zowel het federale als het deelstatelijke ontwikkelingsbeleid inzetten op die financiële autonomie en via dialoog en overleg het belang ervan ingang doen vinden. 

Als u het mij toestaat, wil ik dit belangrijke punt nog even opentrekken. Het is namelijk niet voldoende om enkel in te zetten op het hebben van een eigen - al dan niet mobiele - bankrekening. Financiële autonomie moet ook hand in hand gaan met economische zelfstandigheid want dat maakt vrouwen daadwerkelijk minder afhankelijk van een partner of van een uitkering. Daarom is het belangrijk dat ons ontwikkelingsbeleid ook inzet op de bewustwording van de waarde van economische zelfstandigheid, dat vrouwen toegerust worden om stappen richting arbeidsmarkt te zetten en  dat zij daadwerkelijke kansen op die arbeidsmarkt  krijgen. 

Van de 865 miljoen vrouwen wiens potentieel onderbenut wordt, wonen volgens internationale studies 812 miljoen vrouwen in opkomende economieën en ontwikkelingslanden. De verwachting is dat landbouwproductiviteit in Afrika ten zuiden van de Sahara met 10-15% zou kunnen stijgen als vrouwen dezelfde technische ondersteuning en financiering zouden krijgen als mannen. 

Ten slotte worden vrouwen nog met een bijkomende handicap geconfronteerd. Heel wat vrouwen in de ontwikkelingslanden investeren vrijwel al hun inkomsten in hun gezin. Dat aandeel ligt bij mannen veel lager. Ook hier is nood aan een mentaliteitsverandering zodat vrouwen actief kunnen deelnemen aan  het economische leven. 

Vanuit CD&V steunen we uiteraard dit voorstel. Elke stap in het verkleinen van de genderkloof, is een stap in de goede richting. Maar hiermee is het werk niet af. Genderongelijkheid is nog altijd diepgeworteld in de sociaalculturele traditie van veel samenlevingen. In sommige gevallen komt dit tot uiting in een de jure ongelijkheid, maar in de meeste gevallen in een de facto

ongelijkheid die nog moeilijker weg te werken is. Daarom moet ons ontwikkelingsbeleid ambitieus zijn en meer inzetten op:   toegang tot microkrediet, blijvende investering in scholing van vrouwen en meisjes, een gelijkwaardige toegang tot het besluitvormingsproces, het recht op land voor vrouwen, gelijke toegang tot landbouwmiddelen en  landgebruik, gelijke behandeling van vrouwen en meisjes bij de toegang tot hulpbronnen zoals water, technologie en kredietverlening,  …  Kortom, ons ontwikkelingsbeleid moet komen tot een beleid dat getoetst is op het effect dat dit heeft op de verbetering in het leven van vrouwen en het faciliteren van hun positieve rol in ontwikkeling. Pas dan zal de genderkloof in de ontwikkelingslanden kunnen weggewerkt worden.

Senatrice Karin Brouwers

28 april 2017